مفسر قرآن كریم و استاد اخلاق و تربیت اسلامی
آیت الله سید مرتضی نجومی، فرزند سید محمدجواد در سال 1307 هـ . ش برابر با 1347ق، در خانواده ای اهل علم و تقوا در كرمانشاه دیده به جهان گشود. سیدمرتضی تحصیلات ابتدایی را در دبستان هدایت به پایان رساند. سپس وارد دبیرستان گردید ولی سال دوم دبیرستان، تحصیلات جدید را رها كرد و به سبب علاقه به دروس حوزوی، به تحصیل علومی دینی روی آورد. وی جامع المقدمات را نزد یكی از شاگردان پدرش به نام میرزا ابراهیم متعبد شروع نمود. در آن زمان در كرمانشاه مدرسه علمیه ای وجود نداشت؛ تا اینكه به دستور آیت الله سید ابوالحسن اصفهانی حوزه علمیه ای تشكیل گردید. ایشان نیز ادامه دروس را در این حوزه دنبال نمود.
وی مقدمات علوم دینی مانند سیوطی و جامع المقدمات را نزد بزرگانی چون: سیدحسین لاری، سید محمود لاری، میرزا ابراهیم متعبد و معانی بیان، مطول، صمدیه و مغنی را نزد پدرش بزرگوارش آموخت. سپس برای ادامه تحصیل عازم نجف اشرف گردید. آیت الله نجومی در نجف اشرف دروس سطح را نزد حضرات: میرزا علی فلسفی، سید محمد روحانی قمی و سید عبدالاعلی سبزواری فرا گرفت. آن گاه در دروس خارج آیات عظام: سید ابوالقاسم خویی، میرزا باقر زنجانی، سید محمود شاهرودی، سید عبدالهادی شیرازی و سیدمحسن حكیم، شركت كرد و از خرمن دانش آنان خوشه چید.
وی ضمن تحصیل از فعالیت های فرهنگی چون تبلیغ، ارشاد و تدریس غافل نبود.
آیت الله نجومی دارای برجستگی‌های هنری فراوانی بودند. آیت الله نجومی از برترین‌های هنر خوش‌نویسی جهان بودند كه تابلوهای زیبایی از ایشان به جا مانده است. آیت الله نجومی نزد خطاطان بزرگی همچون هاشم بغدادی و احمد نجفی به تمرین و ممارست پرداختند تا در انواع خطوط اسلامی استاد و در خط نسخ و ثلث صاحب‌نام شدند و در تذهیب و تشعیر و تجلید آثاری ماندگار پدید آوردند. در سال 1357 شمسی، احمد معصومی زنجانی اجازه‌ای عربی در عالم خط برای ایشان نوشتند. آیت الله نجومی لوح تقدیر در نخستین گردهمائی و جشنواره خوشنویسان جهان را از آن خود نمودند و نیز بعنوان چهره ماندگار ایران در عالم هنر مورد تقدیر قرار گرفتند.
آیت الله نجومی از آغاز تحصیل حوزوی، تدریس می كرد و با آغاز نهضت مردم و امام خمینی با چاپ و پخش اعلامیه های حضرت امام، حمایت خود را از امام و انقلاب اعلام كرد. سرانجام آیت الله نجومی در 25 آبان 1388 در سن 81 سالگی و در منزل شخصی خود در كرمانشاه درگذشت.